Bir Antoine..

Küçük Prens'i ; okuma şansını bulan çocuklardan biriydim diyorsanız, bugünlerde adımlarınız sizi yine kütüphanenize taşıdığında bir bakın bakalım ,yerinde duruyor mu çocukluğunuz..

Zamanın birinde,içindeki çocuk ruhla karşı karşıya gelip o'ndan özür dilememiş olan pek az insan vardır diye düşünüyorum.Zor an'larınızdan birinde büyüklerin dünyasından sıyrılarak kaçtığınız ya kuytu bir köşe,ya bir yorgan altı ya da uçsuz bucaksız çayırlarda, karşınıza alıp da konuşmadınız mı o çocukla..? Sorgulamadınız mı ,hesap sormadınız mı yaşamınızı bir dönemeçte acımasızca değiştiren büyüklerinizden..?!

Fransız yazar,pilot Antoine' na kulak verdiğimizde, pilot iken uçağının düşmesi ve çölde günlerce yaşam savaşı verdikten sonra kurtarılmasının ardından kaleme aldığı Küçük Prens adlı romanında; kendi içindeki çocukla yüzleşen, dünyadaki olumsuzluklara karşıt iyi dileklerle,umutla arayışlarını sürdüren,,gezegeninde bıraktığı çiçeği için endişe duyan çocuğa,yine içindeki çocuk ruhla yardım etmeye çalışan bir yetişkinle karşılaşıyoruz..

Kendi minik gezegeninin Küçük Prensi ,yolculuğu boyunca hep yetişkinlerle karşılaşıyor,hepsi de kendi dünyalarının bakış açısıyla algılıyorlar o'nu..
Şimdi ise bu koskoca çölde onu yine bir çocuk ruhla karşılayan bir yetişkin vardır,,
Yolda karşılaşıp sevgisini verdiği tilki "en iyi yüreğiyle görebilir insan" demişti.Yürekleriyle göremeyenler... 'sandık' taki koyunu da ,boa yılanının midesindeki 'fil' i de göremezler..

'Sadece kalp gözümüzle doğruyu görebiliriz' 

Sevgiyle geliyordu herşey,tilki "ne zaman birisinin sizi sevmesine(evcilleştirmesine) izin verirseniz , ucunda mutlaka gözyaşı vardır"diyerek kabulleniyordu olacakları.
"İnsan evcilleştirdiği şeyden daima sorumludur,sen de gülünden(çiçeğinden) sorumlusun"
Gülümden sorumluyum...diyordu Küçük Prens,,unutmamaya çalışarak....

Antoine,Citadele-Kale adlı romanında "Çünkü insanın kaleye benzediğini gördüm ben.Özgürlüğünü sağlamak için duvarları devirir ama yıkılmış ve yıldızlara açık bir kaleden başka birşey değildir artık"-"Kale seni insanların yüreğine kuracağım"

diyerek her insanın kendinden daha değerli,daha büyük bir şeyi yine kendinde taşıdığını ve her gerçek' insanın da bu kendinden daha içeri' ve öte' olana yönelip varlığını ona adadığını ,ona hizmet için yaşadığını savunur.

"Uygarlık insanlardan istenene dayanır,onlara sağlanana değil"...

57 kısa deneme yazısından oluşan Kale,yazarın bitiremediği bir eserdir..

"Belirti gitmeye görsün,bütün nesneler değişir.Ötekini güzelleştirmeye yaramadıktan sonra,günün kazancı nedir ki?Onu kavramak için kullandığını sanıyordun,ama kavranılacak bir şey yok işte.Onun yanında,aşktan önce çay töreni olmadıktan sonra,senin som gümüşten ibriğin ne değer taşır? Ona şarkı söylemek için kullanmadıktan sonra,duvara asılı şimşir kavalın ne değer taşır?Uyumuş yüzün ağırlığını içine almayacak olduktan sonra,avuçların ne değer taşır?Kendisini gizleyen ve oyulması gereken,kötü ve sert bir kabuk olmadıktan sonra bir elmas ne değer taşır?Ayrılık olmadıktan sonra bir dönüş ne değer taşır?Yoldan çıkma olmadıktan sonra, bağlılık ne değer taşır?
İşte onda,yani sende hiç yer almamış, satılık nesnelerle dolu bir dükkan gibisin.Her birinin üstünde bir etiket,her biri yaşayacağı dakikayı bekliyor nesnelerin.."
Antoine de Saint-Exupery /Kale-Citadele

 

Antoine de Saint-Exupéry,, pilot,yazar,şair...1900-1944

Çünkü söylüyorum sana ,insan kendi yoğunluğunu arar,mutluluğunu değil..