Son Kaçamak -1.GÜN

Adadan ayrılan çocuklarım henüz uçağa binmeden İzmir'den yola çıktım.Onlar havadayken eve ulaşmıştım bile.Balkondaki masada bulduğum minicik çiçek buketi beni çoook duygulandırdı...

Foto:rhr

Tatlı kızım henüz 4 yaşındaydı ve  minik Unutma Beni çiçekleri,küçücük otlar toplar bana getirirdi,ben de onları bir çay bardağına koyar,yazlık evin pencere içine yerleştirirdim.O günleri anımsatırcasına yine o minik parmaklarıyla böyle bir buket yapmış bebeğim:)))

O gece yerleştikten sonra ertesi gün bir Ada gezisi ve alışveriş vardı sırada:

Oldukça tenha,yaz kalabalığı yok ve turistler de sitelerde olduğu gibi yaşlılardan oluşuyor çoğunlukla.

Foto:rhr 

Her adımda ya bir bitki ya da bir hayvan dostumuz yakalanıyor objektifime...

Çinili çeşmede elimizi yıkamadan geçemeyiz,değil mi:)) 

Buzzzz gibi..... 

Adanın sembolleri güvercinler....... 

Ah Şile Bezleri................... 

Her sezon finalini Kalamar yiyerek yaparım,her zamanki yerde..

Halı dokumadan Adadan ayrılmak olmaz:)))))) 

Akşam üzeri ver elini plajjjjjjjjjjjjjj!!!

Veee Ekim Denizi.............. 

At'ım kıyıda ben denizde........

Sonbahar denize düşmüş,denizin haberi yok!

Foto:rhr

Berrak sular ve dünyanın en temiz havası........ 

Yollar bomboş....

At'ım ve ben ÖZGÜR'üz!!!!!!!!!!!!!!

Günbatımına yetişmek gerek:)))))

Foto:rhr 

Bahçede Bira keyfi:)))))))Yep yep yep!!!!!!!

Parlak ışıklara çözüm???

Bak sen !!!!Gece vakti yavaşça sokuluyoruz:)))))

Foto:rhr